معنی نماد اهورا مزدا

فروهر

خدای زرتشت

دانای بی همتا

سمبل، تمثیل، نمودار

معادل فارسی سمبول

اهورا. [اَ] (اِ) بلغت اوستا وجود مطلق و هستی بخش و اهورامزدا. هستی بخش بی همتا و خلاق عالم را گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به مزدیسنا و فهرست لغات اوستایی آن شود.

مزدا. [م َ](اِخ) به لغت اوستا آفریدگار و خلاق عالم.(ناظم الاطباء): ای مزدا به ما پناه نیرومند بخش.(گاتها سرودهای زردشت ص 6). باشد که به خود ارزانی داریم و دریابیم ای مزداپناه دیرپایای ترا.(یسنا، بخش 2 هات 41 قطعه ٔ 4 ص 42). مزداه. مزدااهورا. اهورمزدا. مزداه اهور. اهورمزداه. اهورامزدا.

نماد. [ن ُ / ن ِ / ن َ] (اِمص) نمود. (برهان قاطع) (لغت فرس اسدی ص 114) (اوبهی) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || (نف مرخم) به معنی فاعل هم آمده است که ظاهرکننده باشد. (برهان قاطع) (آنندراج). نماینده و ظاهرکننده. (ناظم الاطباء). رجوع به نمادن شود.

پسرانه، صاحب، فرمانروای دان، در فرهنگ ایران باستان، خداوند

پسرانه، در ادیان ایرانی، خداوند

(مَ) (اِ.) دانای بی همتا، آفریدگار.

نماینده، سَمبُل، مظهر، نشانه، علامت. [خوانش: (نَ) (اِ.)]

دانای بی‌همتا، آفریدگار،

اهورامزدا،
(متضاد) اهریمن، خدا

دانای بی همتا

360